هارمونی رنگ‌های سبز و صورتی در دل تالاب + عکس و فیلم
تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۹۴۵۳۹
به گزارش خبرگزاری فارس از بابلسر، چهارمین جشنواره نیلوفرهای آبی تالاب رودبست با هدف معرفی گل‌های نادر به مسافران و محلی‌ها برگزار شد، تیرماه که از راه می‌رسد، این تالاب تابلویی می‌شود از هارمونی رنگ‌های سبز و صورتی.
امواج کوچکی که بر تصویر نیلوفرهای صورتی در آب چین و چروک می‌اندازد، هر چشمی را برای ثبت یک عکس وسوسه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قابی رویایی که در روستای رودبست شهرستان بابلسر نقش بسته است، بابلسر را شاید همه به پارکینگ‌های ساحلی‌اش بشناسند اما جشنواره نیلوفرهای آبی تالاب رودبست که به همت جوانان این محل چهارسال است برگزار می‌شود، حالا این آببندان غریب را مقصد سفر مسافران زیادی کرده است.
تیشه بلاگرها و گلفروش‌ها به ریشه نیلوفرها
علیپور دبیر جشنواره نیلوفرهای آبی می‌گوید: هدف از برگزاری این جشنواره این است که مهمانان، مسافران و محلی‌ها با گل‌های نادر بیشتر آشنا شوند و به آنها آسیب نزنند.
وی می‌گوید: نه تنها بلاگرهای فضای مجازی بلکه گل‌فروش‌هایی از تهران، باند‌هایی را برای چیدن این گل‌های ارزشمند به این تالاب می‌فرستند تا آنها را با قیمتی گزاف در بازار گل تهران بفروشند.
*نوید یک تولد دوباره
کمی آن طرف‌تر خانواده‌ای چهار نفره سوار قایق شدند تا بتوانند درست در میانه تالاب که تراکم این گل‌های شگفت‌انگیز بیشتر می‌شود، عکسی هنری ثبت کنند.
به سراغ‌شان می‌رویم و از حس و حال‌شان می‌پرسیم، مادر خانواده می‌گوید: از چمستان نور آمده‌ایم، در راه بابلسر که بودیم در صفحات اینترنت می‌خواندم که نیلوفرهای آبی نمادی از پاکی، غلبه بر ناملایمات و تولد دوباره هستند و دیدن این منظره از نزدیک حقیقتا تک تک این کلمات را در ذهن من تداعی کرد.
نیلوفرهای آبی هر سال هزاران دانه تولید می‌کنند که برخی از آنها را حیات وحش می‌خورند و باقی‌مانده اش به آب ریخته می‌شود.
برخی از آنها خیلی زود جوانه می‌زنند و برخی دیگر در حالت خواب می مانند تا در شرایط مساعد آب و هوایی گل دهند.
نحوه جوانه زدن این گل می‌گویند که هر اتفاق خوبی در زمان مناسبش خواهد افتاد، بعضی‌ها باید کمی بیشتر صبر کنند.
زیبایی نیلوفرهای صورتی نشسته برآب مرا به یاد آن قطعه سهراب می‌اندازد:
از مرز خوابم می‌گذشتم/ سایه تاریک یک نیلوفر
روی همه این ویرانه‌ها فرو افتاد/ کدامین باد بی‌پروا
دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟/ و آدم را وقتی از همه چیز دل کنده است، امیدوار می‌کند به اینکه؛ دنیا هنوز هم قشنگی‌های خودش را دارد.
*در این تالاب می‌شود پول پارو کرد
سمت دیگر آببندان، نمایشگاه کوچکی از غذاهای بومی برپا شده و خانم‌های جوانی با لباس محلی مازندرانی پشت میزها ایستاده‌اند.
مسافران زیادی از خراسان، آذربایجان، تهران و استان‌های دیگر کشور از برپایی این جشنواره خبردار شده‌اند و به اینجا آمده‌اند.
یکی از مسافران که همراه دوستان و همکارانش از اصفهان به قصد شنا در دریای بابلسر آمده است، می‌گوید: قبلا به تالاب نیلوفرهای آبی انزلی رفته بودم اما تا پیش از ورود به شهر بابلسر و دیدن بنرهای جشنواره، نمی‌دانستم این شهر هم همچین تالاب زیبایی دارد.
بار دیگر به سراغ دبیر جشنواره می‌رویم تا ببینیم برای رونق گردشگری در این منطقه و معرفی وسیع تر آن چه برنامه‌ای دارند.
وی می‌گوید: مبالغ خرج شده برای همین جشنواره‌ها را هم اهالی روستا تامین می‌کنند و با وجود آنکه سال گذشته تالاب نیلوفرهای رودبست را در فهرست آثار ملی طبیعی ثبت کردیم اما کمکی به ما نمی‌شود.
علیپور ادامه می‌دهد: اگر مسؤولان شهری و استانی مجوزهایی برای ساخت چند کلبه محلی شناور در آب به جوانان محل دهند، قطعا در رونق گردشگری و درآمدزایی این منطقه تاثیر زیادی خواهد داشت.
نیلوفرهای تالاب رودبست از هفته اول تیرماه شروع به گل دادن می‌کنند و تا اواخر شهریورماه سرپا هستند.
پایان پیام/م
منبع: فارس
کلیدواژه: وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی علیپور تالاب نیلوفرهای آبی استان مازندران نیلوفرهای آبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۹۴۵۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لکلکها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.
سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»